شخصیت چرچیل را نمی‌توان فقط در یک دولت‌مرد سرسخت که با سخنرانی‌های هیجان‌انگیز خود مردم را به مقاومت و صبوری در جنگ فرا می‌خواند، خلاصه کرد.

شاید این «هنر» چرچیل او را از رهبران دیگر دولتی در زمان جنگ متمایز می‌کرد. اما او شخصیتی چندبُعدی داشت. چرچیل از جوانی سرکش و متمرد به یک شخصیت سیاسی سازش‌ناپذیر، تبدیل شد. در عین حال، همه او را به عنوان یک اصلاح‌طلب، یک سرباز، یک صلح‌طلب، روزنامه نگاری ماهر، نقاشی هنرمند، معماری چیره‌دست و تاریخ‌نگار نیز می‌شناختند. چرچیل با این که یک سیاستمدار حرفه‌ای بود، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل در ادبیات شد. او گاهی دچار نوعی افسردگی می‌شد، اما در همان حال به عنوان مردی خوش‌بین که می‌دانست چگونه خوب زندگی کند، شهرت داشت. هرچند چرچیل «مرد خانواده» نبود، اما لقب «پدر ملت» را از آنِ خود کرد.

چویی ساندرز، دختری پانزده ساله است که دوست دارد زندگی عادی ای داشته باشد اما او انسانی عادی نیست. بعد از رسیدن به سن بلوغ، مسیر زندگی‌اش دستخوش تغییرات ناخواسته ای می‌شود. به دنبال این تغییرات، به قدرت‌های مافوق طبیعی خود پی می‌برد. او بی آنکه خود را به زحمت بیندازد می‌تواند با ارواحی که دور و برش هستند حرف بزند یا مرده ها را بیدار کند. اطرافیانش فکر می‌کنند او دیوانه شده است. به همین دلیل از آسایشگاهی خانگی سر در می‌اورد و از قضا آنجا با بچه‌هایی آشنا می‌شود که آنها نیز مانند او قدرت‌های مافوق طبیعی دارند… بچه ها درگیر ماجراهایی می‌شوند و در نهایت هم برای نجات جانشان از آسایشگاه فرار می‌کنند.